خطا در ترجمه؛ لطفاً مجدداً تلاش كنيد.

خطا در ترجمه؛ لطفاً مجدداً تلاش كنيد.

پد از ايران ، احتمالاً روي لپ تاپ شخصي. اكنون در طبيعت است, در دسترس دولت هاي خارجي و هكرهاي فردي است كه ممكن است بخواهند از نيروگاه هاي تصفيه آب گرفته تا شبكه هاي برقي به ساير نيروگاه هاي هسته اي حمله كنند. اگر مقامات اطلاعاتي ايالات متحده از مدل Axelrod و Iliev استفاده كرده بودند, آنها احتمالاً مسيري متفاوت را انتخاب نمي كردند, گفت Axelrod, بيشتر به اين دليل كه افرادي كه آن را ايجاد كرده اند بايد سريع حركت كنند. استاكس نت به بهره برداري از حداقل سه آسيب پذيري مختلف در تأسيسات هسته اي ايران بستگي داشت, هر كدام از آنها مي توانست تا زمان استقرار كرم ثابت شود. اين پنجره كوتاه مدت است, سهام زياد درگير تأخير در برنامه هسته اي ايران و توانايي Stuxnet براي عملياتي كردن ناشناخته براي مدت طولاني ، باعث شده است كه در آن زمان ايده خوبي به نظر برسد. (مطالعه اكسلرود اين عوامل را به "پايداري" تقسيم مي كند,"" خفا "و" سهام " — اساسا, آيا قبل از بي ربط بودن نياز به حمله سايبري سريع است, آيا حمله بلافاصله در صورت استفاده بلافاصله بي فايده خواهد بود يا خير ، آيا سهام به اندازه كافي زياد است كه خطر حمله را از حمله به خطر بياندازد).Stuxnet مطمئناً هدف خود را برآورده كرده است — تأخير در پيشرفت هسته اي ايران. اما "فرار" آن احتمالاً پيش بيني نشده بود, گفت Axelrod, و فقط يكي از خطرات بسياري است كه اجازه مي دهد درگيري هاي سايبري كنترل نشده باشد. الگويي كه او ايجاد كرد مي تواند به كشورها كمك كند حداقل گفتگو راجع به آنچه قابل قبول است و چه چيزي نيست ، آغاز كنند, احتمالاً منجر به ممنوعيت حمله به مواردي مانند زيرساخت هاي غيرنظامي يا بانكي مي شود, اكسلرود گفت.وي گفت: "من فكر مي كنم اين امر مي تواند كشورها را به اين واقعيت سوق دهد كه آنها دقيقاً نمي توانند توانايي هاي كشور ديگري را در مورد آنچه روزانه مي بينند قضاوت كنند.". "اين باعث مي شود هر نوع هنجار يا توافق نامه اي در مورد محدود كردن استفاده از سلاح هاي سايبر با ارزش تر شود."